Paningit na Tampok

bago ko ituloy yung kasunod na kabanata ng naunang tampok, pasingit muna:


Lunes na naman! Daming tao sa MRT (yung tren ba na bumabagtas sa kahabaan ng EDSA mula Pasay papuntang North Avenue). Naisip ko, pareho ba ang mga nagpapatakbo ng MRT at LRT (yung tren naman na bumabagtas sa kahabaan ng Taft Avenue at Avenida mula Baclaran papuntang Monumento)? Kasi iisa ang problema nila, pero magkaiba ang solusyon nila!

Ang problema: Sobrang dami ng tao! siksikan!

Ang solusyon:
Sa LRT, para hindi mahirapan ang mga kababaihan, at ang mga may edad at kapansanan, inilaan ang mga unang bahagi ng tren para sa kanila. Naiiwasan na nga naman ang mga pasimpleng tsansing ng mga lalake sa mga kaawa-awang mga kababaihan!

Sa MRT, wala! kahit babae ka, matanda, o may kapansanan, bahala ka sa buhay mo! kahit may nakalaang lugar para sa mga may kapansanan, napupuno pa rin ito ng mga tao! Kung babae ka, ingatan mo na lang ang maselang parte ng katawan mo, kasi yung walang modong mama, balewala kung siksikin ka, balyahin at swerte ka pa kung may magpaupo sa iyo.

Naisip ko, di ba dapat mas mababait ang mga tao sa MRT? Kasi sila yung mga nag-oopisina sa Makati, sila yung mga may pinag-aralan daw.

Naiwan pa sa aking isipan, ano kaya ang nangyari sa dalawang may kapansanan na sakay ng wheelchair sa cubao? nakasakay kaya sila? napansin ko kasing nakikipagsiksikan pa sa kanila yung ibang walang kuwentang mga tao.

sa MRT kasi, kahit sa North Avenue pa lang, if pupunta ka Pasay Taft, hindi ka na makakaupo. sa ibang istasyon pa kaya?