5.22.2004

Kalabit Enge



Minsang ginabi ako sa opisina (sa paggawa nitong blog na ito - hehehe), naisipan ko munang kumain sa isang kiosk ng ZippZappKszzt Burgyer...

Habang hinihintay ko yung binili kong pagkain (Spicy Spanish Burgyer), may dalawang batang kalabit-enge ang lumapit sa akin. Sa mga hindi nakakaalam, Ang mga KALABIT-ENGE ay yung mga batang wala ng ginawa kundi ang kalabitin ka at sabay sabi ng "Enge" o pinaikling pahingi! Ayun, siyempre, kinukulit ako ng dalawang bata. Nagkataon namang wala akong barya sa bulsa kundi ang 2 25-sentimo na barya. Dahil sa likas akong maawain (ehem), buong puso kong ibinigay sa dalawang bata ang barya sabay sabing "Pasensya na ha, yan lang ang barya ko eh". Tinanggap naman ng isa yung inabot ko sabay sabi ng "Ano ito? Beinte-singko?", sabay balik sa silya ng baryang ibinigay ko. Sagot pa ni bata, "Ayaw namin nyan!". Aba, nagulat ako! Tinanggihan ang ibinibigay ko! Pero humirit pa ako, "Sige kayo, kung hindi nyo kukunin yan, kukunin ko na lang ulit". Aba, pinatulan ba ako nung pangalawang bata! Biglang inabot sa akin yung 2 beinte-singko, sabay sabi ng "Eto, sa yo na!" Nagtimpi pa ako, sabay sabi ng "Hindi, bigay ko nga sa inyo yan eh". Eh ayaw tumigil ni bata #2! Pilit na inaabot sa akin yung barya sabay tukso pa ng "Di ba gusto mo? sa yo na lang! Gusto mo di ba?" Nang hindi ko tanggapin, itinapon ni bata #2 yung barya! Buti na lang at nanaig yung pagiging matanda ko at hindi ko na pinatulan yung bata... Naisip ko tuloy, ganun na ba kawalang halaga ang beinte-singko? Bago ko nasagot yung tanong ko, dumating na yung order ko! Buti na lang...

Eto naman ang problema, nung kumakain na ako, di pa rin umalis ang mga kalabit-enge! Panay pa rin ang kalabit! Ngayon naman, gusto pang umambon sa aking hapunan... Nagtitimpi pa rin ako sabay sabing sige, mamaya... Ngunit biglang may dumating pang isang bata! Tatlo na silang nakatingin sa akin na pilit ng pilit na makatikim sa aking hapunang burgyer! Hindi ako nakatiis! Bigla kong inabot sa kanila yung pagkain ko, "Ayan, hati-hati kayong tatlo!", sabay tayo at kuha ng bag ko at ng inumin ko (Wag kayong mag-alala nagbayad ako)! Nagmamadali akong lumayo sa lugar na yun, hindi para makalimutan yung mga bata kundi para di ko marinig ang galit nila dahil sa SOBRANG ANGHANG na pagkain ko!!! Minsan, masarap ding makipaglaro sa mga batang kasing-kulit ng mga kalabit-enge! :)



5.18.2004

Si Shet at si Krenk


Sa araw-araw na pagpasok ko sa opisina at paguwi sa gabi, ang MRT ay isang lugar na nagsisilbing aliwan ko upang hindi ako mabagot sa tagal ng byahe! Bukod sa madami kang nakikita sa labas ng MRT, madami ka ring bagay na mapapansin. Dito ko nakilala si Shet at si Krenk...

Kung nasa North Avenue Station ka papuntang Pasay Taft, tiyak, nakita mo si Shet - ang mahiwagang "escalator"! Lahat kasi ng mga taong gumagamit dito, ito ang binibigkas kapag nakita na nilang hindi ito tumatakbo.. "Shet, sira na naman! Shet, patay na naman! Shet, ano ba ang escalator na ito!" Sa araw-araw na pagpasok ko, mabibilang ko yung araw na talagang maganda ang gising ni Shet. Kung bakit kasi naman, kung kailan ka nagmamadali saka nagpapahinga si Shet. Kaya ayun, bago ka makarating sa ikatlong palapag ng estasyon, tyak nirarayuma ka na!

Pagdating mo naman sa Magallanes Station, at ikaw ay papuntang Pasong Tamo Extension, tiyak doon ka dadaan sa "bridgeway"... sa kabilang dulo, doon mo makikita si Krenk... ang mabait na "elevator". Si Krenk naman ay kabaligtaran ni Shet. Kung anong tamad ni Shet, sya namang sipag ni Krenk. Kaya lang, may topak itong si Krenk, mula sa ikatlong palapag pababa, doon mo malalaman kung saan nya nakuha ang pangalan niya. Sa tuwing sasapit sya sa pagitan ng ikatlo at ikalawang palapag, maririnig mo syang humuhuni... "Krenk, Krenk, Krenk" na para bang gusto na niyang bumitaw sa makinaryang humahawak sa kanya! Nakakatakot! Pero mas may silbi sya kaysa kay Shet...

Sa susunod na sumakay kayo sa MRT, sana makilala ninyo ang mga bago kong kakilala.. si Shet at si Krenk!

5.17.2004

Kuwentong Barbero


Bagama't tapos na ang halalan, puwera ang bilangan, madami pa ring umiikot na usapan tungkol sa eleksyon lalo na sa paborito kong barberya.

Isang bagay na aking narinig na kung saan ay nakuha ang aking atensyon, ay tungkol sa isa na namang paraan ng pandaraya noong nakaraang botohan. Kung dati-rati, ang isang kandidato ay namimigay ng pera sa mga botante para bilhin ang boto nito, na kung saan hindi naman niya malalaman kung talagang ibinoto sya (ang iba kasi ay tinatanggap lang ang pera pero ang ibinoboto pa rin ay yung gusto talaga nila... WAIS!), ngayon, may bago nang estilo tungkol dito. Kapag nalaman ng isang kandidato na ikaw ay boboto para sa kalabang kandidato, bibilhin pa rin ang boto mo (balita ko nga 500 piso daw kada botante ang takbuhan ngayon), pero SEGURISTA na sila ngayon. Kasabay ng pag-aabot ng pera sa iyo, lalagyan ka na agad ng "indelible ink" para siguradong HINDING-HINDI mo na maiboboto yung kalabang kandidato, kasi hindi ka na makakaboto sa presinto mo dahil MARKADO ka na. So paano ang pandaraya dito? Kung kwentang kalye ang gagamitin, kung may 100 katao ang nagawan ng ganito sa isang presinto, aba, 100 boto din ang mawawala sa kalabang kandidato. Kaya malaki-laki ang pag-asang umangat itong si kandidatong namimili ng boto! Eh paano kung hindi lang 100 katao ang nabili ang boto??? Aba, malaki-laking kabawasan yun di ba?

Bagong estilo, pero lumang kuwento ng pandaraya pa rin. Pero kung iisipin, iisa ang ugat, kahirapan! Kaya maraming kababayan natin ang pumapayag sa ganitong sistema, para lang maibsan ang kalam ng sikmura kahit ilang araw lamang. Sa iba nga, di ba mga bag ng pagkain daw ang talagang ipinamimigay para makuha ang boto ng karamihan? Naitatanong ko lang, talagang dapat ba sa isang kandidato, may PLATAPORMA? Plata (o pera) at Porma para manalo sa halalan? Kaawa-awang sambyanan pag nagkataon!!

5.13.2004

Balitang-balita!!!


Maiba ako, natunghayan mo ba yung balita tungkol sa isang babae na ninakawan ng pera ng kanyang kasamang babae, na kung saan ay matinding itinanggi ng kasama nya ang paratang na ito? Wala namang nakakagulat sa balitang ito, maliban sa kalagayang ang dalawang naturang babae ay magkasama sa iisang selda na kanilang kinakukulungan!!! O, di ba nagulat ka? Ayon pa sa balita, ang akusado ay isang snatcher kaya nakakulong. Ngunit mariing itinanggi ito ng akusado, sa dahilang hindi daw naman nya talaga kinuha ang pera ng nag-aakusa. Pero sino kaya ang kumuha nito kung hindi sya? Alangan namang ninakaw ng nag-aakusa ang sarili niyang pera? Hmm, may multo kaya silang kasama sa selda?

Halalan 2004… Hala! Ano ba yan?


Katatapos lang ng eleksyon… Hay! Ang dami agad naging isyu. Bago pa naman nagsimula ang botohan noong Lunes (Mayo 10), madami na agad naging isyu… Sabagay, ano ba naman ang bago sa eleksiyong ito ang hindi naranasan noong mga nakaraang eleksyon?

Ilang linggo bago mag-eleksyon, madami ng mga botante ang nagrereklamo! Madaming botante ang hindi makita ang kanilang pangalan sa opisyal na talaan ng mga botante. At noong Lunes, parehong problema ang kinaharap ng libo-libong tao! Hindi makita ang pangalan sa opisyal na talaan ng mga botante… Malaking tulong ang inilunsad na programa na HanapinPresinto.com. Kasi talagang hahanapin mo ang iyong presinto, kasi hindi mo pa rin makikita!!! At dahil dito, madaming mga tao ang hindi nakaboto. Aba, hindi biro ang magpunta sa presinto para lang malaman na wala ang pangalan mo! At kanino daw isinisisi ang kaguluhang ito? Sa kaawa-awang kompyuter!!! Naisip ko tuloy, malamang matuloy ang pagdating ni Terminator sa mundo kung ganito ang dahilan ng mga tao! Eh sino ba ang nagpatakbo at gumamit sa abang kompyuter? At hindi birong pera ang ginastos noong nakaraang pagpaparehistro ha… Para daw sa ID yun, upang maayos ang eleksiyon. Teka, asan na nga ba ang mga ID na yan??!?? Pera na naman ng mahihirap na mamamayang Pilipino ang ginamit dyan… May tambay nga na nagsabing hindi kaya ito ang bagong estilo ng pandaraya sa eleksiyon? Siyempre, mababawasan ang bilang ng boto para sa ibang kandidato. At ako ay nag-isip, may katwiran ang gagong tambay…

Isang kuwento sa akin, madami namang taong bagama’t nakarehistro, hindi pa rin nakaboto. At sa ano namang dahilan?? Aba, pagdating daw sa kanilang mga presinto, andun nga ang pangalan nila, pero may nakaboto na para sa pangalan nila!!! Lumang estilo na ng pandaraya pero hindi pa rin matigil. Eh kasi ba naman, kung nailabas ba yung mga ID na sinasabing makakatulong sa eleksyon, naiwasan sana ang ganitong pandaraya. Bukod pa dito, yung mga matagal ng yumao, aba, bumabalik pa rin sa listahan ng mga botante! Nakakatakot! Sabi tuloy ulit ni kumpareng tambay, kasi kung ikinukumpara ba nila ang mga datos ng tao sa SSS,GSIS, at NSO sa listahan ng mga botante, ang daling makita ng mga patay na dapat wala na sa listahan! May katwiran na naman… Kahit tambay, minsan may pakinabang din! Grabe mag-isip!


At siyempre, pagkatapos ng eleksiyon, pagdating ng bilangan, andito na ang isyu na nagkadayaan daw! Bukod sa mabagal na proseso ng pagbibilang, katakot-takot daw na pandaraya ang nangyayari! Ang tanong lang nga ay “sino ba ang nandaraya at dinadaya”? Hindi naman yung mga kandidato kundi ang mamamayang Pilipino na bumoto lang naman sa pag-asang may mangyayaring mga pagbabago sa estado ng buhay nila sa mga darating na araw… Kung tutuusin, sa bilis ng makabagong teknolohiya, tinatayang makalipas ang 4-5 oras makalipas ang bilangan, alam na ng mga kandidato (sa lokal o maging nasyonal na lebel) kung nanalo sila. Ito ay ayon kay Propesor Randy David sa isang panayam ng GMA-7 sa Halalan 2004. Ang kanyang pananaw, kung maglalagay lang ng isang taong may “cellphone” at may kakayahang makapagpadala ng “text message” sa bawat presinto, sa bawat lugar, tyak madaling mabibilang ang mga boto! Ang hihintayin na lang ay ang opisyal na anunsyo na nanalo ang isang kandidato. Pero may nagkomento, na bagama’t may punto ang pananaw na ito, madali din daw makita kung saang lugar mahina ang isang kandidato… at madaling malalapatan ng katapat na pandaraya! Tunay na may katwiran!!!

Halalan 2004… sana ay matapos ng maayos at matiwasay.. at wag sanang maging kaHangalan 2004!!!

5.06.2004

Unang Tampok (Huling yugto)


Ah, huwebes na! Bukas, Biyernes na. Ilang araw na lang eleksyon na. At kaalinsabay ng pag-angat ng teknolohiya ang katakot-takot na dami ng nakakapanindig-balahibong kalokohan sa internet! Tulad sa ibang bagay, kapag may kabutihan, mayroon ding kasamaan. Ngayon tingnan natin ang ilan sa mga ito: (Sa tonong ala-Mike E.) At ngayong eleksiyon, aba, mahahanap mo na ang presinto na pagbobotohan mo sa internet. Aprub! Pero, teka, bakit nawawala ang pangalan ko! Nagkadayaan na yata, hindi pa man eleksiyon! Bukod dito, katakot-takot din ang kumakalat na paninirang-puri ng mga kandidato sa kapwa kandidato! Aba, ito ba'y makatao? Kasi di daw naman malalaman kung saan nagsimula at nag-ugat ang mga ito! "Black propaganda" daw! Aba, sino ang niloloko niyo??? Ang taumbayan? hehehe.

Kaya ating timbangin muna lahat... ito ba ay makatwiran? Ingat lang! Baka di tayo tantanan!

Ah, Teknolohiya, anong hiwaga mo... nakakaaliw ka... at nakakabaliw!

5.04.2004

Unang Tampok (Ikalawang yugto)


ang karugtong:

mabuti naman at andyan pa kayo. akala ko, hindi ninyo na hihintayin ang naudlot kong tampok.

Pagkatapos ng emeyl, aba, ang dami pa palang kasunod! Andyan na ang tsat o "chat". Dati-rati, ang dalawang tao ay nakakapag-usap lang kung magkasama at magkaharap. Tapos ng maimbento ang telepono, aba, puwede na palang magkausap kahit malayo at hindi nagkikita. Pero ngayon, laking gulat ko, kasi kahit sa lintik na kompyuter lang, puwede nang magkausap! At hindi lang basta mag-usap, puwede pa kayong magkita sa pamamagitan ng "webcam" daw, o yung maliit na kamera na ikinakabit sa kompyuter! Haneep! Akala ko dati, sa mga pelikula lang merong ganoon! Magkakatotoo pala yun! At balita ko nga, hindi lang basta usapan ang nangyayari sa "chat". Merong ilan na kahit ang pakikipagtalik, nagagawa na rin sa chat! Parang gusto ko yatang hintayin kung puwede na ring manganak sa kompyuter! Hayup talaga ang nakadiskubre ng internet, kahit pa ito ay unang nilikha para sa giyera o seguridad ng isang bansa.

Ngayon, kahit mga nawawala mong mga kaibigan, madali mo na ring mahahanap... sa email, chat, at pati kay frenster ba yun? aaah! Friendster pala! haay, buti pa itong bata dito at marunong.. Nakikita ko nga ang mga larawan ng aking mga kaibigan sa Friendster. At puwede ka pang maging kaibigan ng mga sikat. Aba mantakin mo, yung damuho kong kaibigan, at mukha ni Brad Pitt ang nakalagay. Yung isa si Aga Muhlach! Pero ang aking pinakagusto, ay yung isa na larawan ni Cindy Kurleto ang ginamit! hehehe! Napakasarap makita ng larawan na yan. Eh yung kay Juliana Palermo? Hindi ba at kakaiba ang nagagawa ng teknolohiya!

(itutuloy ulit...)

5.03.2004

Paningit na Tampok

bago ko ituloy yung kasunod na kabanata ng naunang tampok, pasingit muna:


Lunes na naman! Daming tao sa MRT (yung tren ba na bumabagtas sa kahabaan ng EDSA mula Pasay papuntang North Avenue). Naisip ko, pareho ba ang mga nagpapatakbo ng MRT at LRT (yung tren naman na bumabagtas sa kahabaan ng Taft Avenue at Avenida mula Baclaran papuntang Monumento)? Kasi iisa ang problema nila, pero magkaiba ang solusyon nila!

Ang problema: Sobrang dami ng tao! siksikan!

Ang solusyon:
Sa LRT, para hindi mahirapan ang mga kababaihan, at ang mga may edad at kapansanan, inilaan ang mga unang bahagi ng tren para sa kanila. Naiiwasan na nga naman ang mga pasimpleng tsansing ng mga lalake sa mga kaawa-awang mga kababaihan!

Sa MRT, wala! kahit babae ka, matanda, o may kapansanan, bahala ka sa buhay mo! kahit may nakalaang lugar para sa mga may kapansanan, napupuno pa rin ito ng mga tao! Kung babae ka, ingatan mo na lang ang maselang parte ng katawan mo, kasi yung walang modong mama, balewala kung siksikin ka, balyahin at swerte ka pa kung may magpaupo sa iyo.

Naisip ko, di ba dapat mas mababait ang mga tao sa MRT? Kasi sila yung mga nag-oopisina sa Makati, sila yung mga may pinag-aralan daw.

Naiwan pa sa aking isipan, ano kaya ang nangyari sa dalawang may kapansanan na sakay ng wheelchair sa cubao? nakasakay kaya sila? napansin ko kasing nakikipagsiksikan pa sa kanila yung ibang walang kuwentang mga tao.

sa MRT kasi, kahit sa North Avenue pa lang, if pupunta ka Pasay Taft, hindi ka na makakaupo. sa ibang istasyon pa kaya?

Batman dumayo sa Batangas

Nanang ko po!  Matagal na pala ng huli akong magsulat dito... Mahigit isang taon na naman ang lumipas.  Hay naku!  Dapat Medyo sipagin na ak...